BUDDYZM DIAMENTOWEJ DROGI
Buddyzm to nauki o naturze umysłu pochodzące od historycznego Buddy Siakjamuniego, który żył i nauczał ponad dwa i pół tysiąca lat temu w północnych Indiach. Celem praktyki buddyjskiej jest osiągnięcie całkowitego urzeczywistnienia potencjału umysłu i doświadczenie trwałego szczęścia – oświecenia. Każdy może je urzeczywistnić, dlatego buddyzm nazywany jest religią doświadczenia, a nie wiary. W buddyzmie istnieje wiele tradycji, szkół i stylów praktyki. Diamentowa Droga linii Karma Kagyu to najbardziej porywający obszar buddyjskich nauk, idealny dla niezależnych, pełnych radości ludzi. Budda udzielał wskazówek trzem rodzajom ludzi. Ci, którzy chcieli przede wszystkim uniknąć własnego cierpienia, otrzymywali nauki dotyczące przyczyny i skutku nazywane Małą Drogą (sanskr. Hinajana). Tym, którzy posiadając nadmiar energii, chcieli zrobić coś również dla innych, Budda dawał nauki Wielkiej Drogi (sanskr. Mahajana) o mądrości i współczuciu. Ludzi, którzy posiadali głębokie zaufanie do natury buddy, zarówno własnej jak też innych istot, nauczał Diamentowej Drogi (sanskr. Wadżrajana).
Manifestował się wtedy jako najróżniejsze formy z energii i światła i bezpośrednio przekazywał swój oświecony pogląd jako strumień świadomości. Na tym najwyższym poziomie celem jest całkowity rozwój umysłu: spontaniczny i wolny od wysiłku stan Wielkiej Pieczęci (sanskr. Mahamudra).
Diamentowa Droga oferuje współczesnemu światu „skuteczne metody prowadzące do bezpośredniego doświadczenia umysłu” jak wyjaśniał to Lopon Czeczu Rinpocze, jeden z najbardziej doświadczonych nauczycieli buddyzmu tybetańskiego. Otrzymujemy szansę przeżywania świata z bogatego i samowyzwalającego się poziomu. Medytacje Diamentowej Drogi rozwijają głębokie wewnętrzne bogactwo i prowadzą do wolnego od sztuczności i niewzruszonego stanu umysłu, pozwalającego na przejawienie się każdej oświeconej aktywności.
Więcej informacji o buddyzmie znajdziesz tutaj.
LINIA KARMA KAGYU
Szkoła Karma Kagyu jest jedną z czterech głównych tradycji buddyzmu tybetańskiego. Jako linia bezpośredniego ustnego przekazu szczególnie podkreśla znaczenie medytacji i dzięki interakcji z wykwalifikowanym nauczycielem jest w stanie doprowadzić do pełnego i bezpośredniego doświadczenia natury umysłu. Historyczny Budda Siakjamuni nauczał metod Karma Kagyu swych najbliższych uczniów. Były one następnie przekazywane przez indyjskich mahasiddhów: Padmasambawę, Tilopę, Naropę, Maitripę a także przez słynnych tybetańskich joginów Marpę i Milarepę.
W XII wieku mnich o imieniu Gampopa udzielił tych nauk pierwszemu Gjalła Karmapie, którego dalsze świadome inkarnacje zachowały metody żywymi i pełnymi mocy aż do dziś. Obecnie wielcy tybetańscy nauczyciele (tyb. lamowie) tacy jak 17. Karmapa Trinlej Thaje Dordże i Kunzig Szamar Rinpocze przekazują tę nieprzerwaną tradycję odwiedzając liczne ośrodki buddyzmu Diamentowej Drogi szkoły Karma Kagyu na całym świecie.
Szkoła Karma Kagyu oferuje praktyczne, możliwe do zastosowania w codziennym życiu nauki. Ludzie świeccy i jogini otrzymują dostęp do wielkiej ilości metod i mogą rozwijać obecne już w umyśle bogactwo i przejrzystość, zarówno poprzez medytację jak i codzienne życiowe aktywności. Dach samowyzwalającej się Wielkiej Pieczęci (sanskr. Mahamudra) jest podparty trzema filarami: możliwymi do sprawdzenia, niedogmatycznymi naukami, medytacją i środkami umożliwiającymi umocnienie osiągniętych już poziomów świadomości.
NASI NAUCZYCIELE
XVI KARMAPA RANGDZIUNG RIGPE DORDŻE
Jego Świątobliwość 16. Karmapa Rangdziung Rigpe Dordże jest uważany za jednego z największych nauczycieli buddyjskich i mistrzów medytacji swoich czasów. Zwierzchnik szkoły Karma Kagyu i świadomie odradzający się mistrz medytacji Tybetu. Przyczynił się do przeniesienia nauk buddyzmu tybetańskiego na Zachód. W 1959 roku opuścił okupowany przez chińczyków Tybet, i z nowej siedziby w Rumteku w Sikkimie (północne Indie), dbał o przetrwanie linii przekazu Karma Kagyu. Hannah i Lama Ole Nydahl byli jednymi z jego pierwszych zachodnich uczniów.
J.Św. XVI Karmapa zmarł 5 listopada 1981 roku w szpitalu w pobliżu Chicago.
XVI KARMAPA RANGDZIUNG RIGPE DORDŻE
Jego Świątobliwość 16. Karmapa Rangdziung Rigpe Dordże jest uważany za jednego z największych nauczycieli buddyjskich i mistrzów medytacji swoich czasów. Zwierzchnik szkoły Karma Kagyu i świadomie odradzający się mistrz medytacji Tybetu. Przyczynił się do przeniesienia nauk buddyzmu tybetańskiego na Zachód. W 1959 roku opuścił okupowany przez chińczyków Tybet, i z nowej siedziby w Rumteku w Sikkimie (północne Indie), dbał o przetrwanie linii przekazu Karma Kagyu. Hannah i Lama Ole Nydahl byli jednymi z jego pierwszych zachodnich uczniów.
J.Św. XVI Karmapa zmarł 5 listopada 1981 roku w szpitalu w pobliżu Chicago.
XVII KARMAPA TRINLEJ THAJE DORDŻE
Jego Świątobliwość 17. Karmapa Trinlej Taje Dordże urodził się w Tybecie 6 maja 1983 roku jako syn trzeciego Mipama Rinpocze, wielkiego lamy linii Ningma oraz Deczen Łangmo córki szlachetnej rodziny wywodzącej się od króla Gesara z Ling. W 1994 r. wraz z rodziną udało mu się zbiec z Tybetu do Nepalu, a następnie do Indii. W marcu tego samego roku młody Karmapa przybył do New Delhi, gdzie podczas uroczystości powitalnych J. Ś. Szamar Rinpocze oficjalnie rozpoznał go jako XVII Karmapę. Kontynuuje pracę XVI Karmapy Rangdziung Rigpe Dordże jako zwierzchnik szkoły Karma Kagyu.
XIV KUNZIG SZAMAR RINPOCZE
Uznawany za emanację Buddy Amitaby, Kunzig Szamar Rinpocze jest drugim, po Gjalła Karmapie, lamą w duchowej hierarchii szkoły Karma Kagyu buddyzmu tybetańskiego. Kunzig Szamar Rinpocze otrzymał wszystkie nauki i przekazy szkoły Karma Kagyu od XVI Karmapy w klasztorze Rumtek w Sikkimie. W marcu 1994 roku oficjalnie rozpoznał Trinleja Taje Dordże jako 17. Gjalła Karmapę.
Szamar Rinpocze spędzał większość czasu udzielając nauk dharmy w różnych częściach świata.
Szamar Rinpoche zmarł 11 czerwca 2014 roku w wieku 62 lat.
LOBPYN TSECZU RINPOCZE
Lobpyn Tseczu Rinpocze urodził się w królestwie Bhutanu w 1918 roku i był jednym z ostatnich wielkich mistrzów medytacji, którzy otrzymali głęboki i intensywny trening w jeszcze wolnym Tybecie. W 1944 roku Lobpyn Tseczu spotkał J.Św. XVI Gjalła Karmapę, który został jednym z jego najważniejszych mistrzów. W następnych latach Lobpyn Tseczu Rinpocze stał się kluczową postacią dla praktykujących dharmę w Nepalu. W 1978 roku, na zaproszenie swych pierwszych zachodnich uczniów Lamy Ole Nydahla i jego żony Hannah, przyjechał do Europy. Od tego czasu intensywnie podróżował, odwiedzając Europę, obie z Ameryk i Australię, udzielając nauk i niezliczonych inicjacji. Ukończył budowę Stupy Kalaczakry w Hiszpanii a także 16 innych stup w Europie i Azji.
Rinpocze zmarł 10 czerwca 2003 roku w wieku 85 lat.
LAMA OLE NYDAHL
Lama Ole od początku lat 70 na prośbę swojego nauczyciela XVI Karmapy nieustannie przenosi nauki buddyzmu Diamentowej Drogi na Zachód, dając wykłady i prowadząc kursy medytacyjne oraz zakładając świeckie ośrodki – miejsca w których wszyscy zainteresowani buddyzmem mogą zgłębiać nauki Buddy i medytować. Wykłada na całym świecie na uniwersytetach i w innych miejscach publicznych. Lama Ole jest autorem kilku książek, takich jak m. in.: „O naturze rzeczy”, „Buddowie dachu świata”, „Dosiadając tygrysa” czy „Wielka Pieczęć”.
HANNAH NYDAHL
W grudniu 1969 roku, Hannah Nydahl i jej mąż Ole zostali pierwszymi zachodnimi uczniami J.Św. XVI Karmapy. Przez ponad 30 lat Hannah była tłumaczem najwyższych lamów linii Karma Kagyu, a także zajmowała się przekładaniem z języka tybetańskiego tekstów dotyczących buddyjskiej filozofii.
Hannah Nydahl zmarła 1 kwietnia 2007 roku w Kopenhadze.
